Przyjęty przez Radę Ministrów dokument Polityka Energetyczna Polski do 2040 roku (dalej: PEP2040) wyznacza kierunki inwestycji w nisko- i zeroemisyjne źródła energii w Polsce na najbliższe 20 lat. Wśród źródeł tych znajdują się jądrowe bloki energetyczne, które w wielu państwach UE stanowią najtańsze źródła energii. Dla przykładu w Finlandii jednostkowe koszty produkcji energii w blokach nr 1 i 2 w Elektrowni Jądrowej Olkiluoto w 2021 roku wynosiły 20 EUR/MWh, a dla niedawno uruchomionego bloku nr 3 szacowane są na 40 EUR/MWh. W USA uśrednione koszty produkcji energii w blokach jądrowych to (w przeliczeniu z USD na EUR) około 24 EUR/MWh. Z kolei w Niemczech, gdzie „atom” jest postrzegany jako droższy od OZE, energia z elektrowni jądrowych sprzedawana była w 2020 roku po 30 EUR/MWh, i stanowiły one najtańsze źródło energii.
Przewaga ekonomiczna elektrowni jądrowych nad źródłami odnawialnymi jest większa po
uwzględnieniu faktu, że energia z bloków jądrowych produkowana jest w sposób ciągły,
stabilny i niezależny od warunków pogodowych, przy bardzo niskich kosztach zewnętrznych,
w przeciwieństwie do OZE, które wymagają rezerwowania blokami gazowymi oraz generują
bardzo wysokie koszty sieciowe.